Alles kan, alles mag!

Soms gebeuren dingen per toeval. Het moet ergens vorig jaar geweest zijn, dat volgend boek mijn aandacht trok.

Ik was direct mee in het verhaal: babykleertjes maken van kleren die we niet meer zouden dragen, maar ook moeilijk kunnen weggooien. Omdat het bijvoorbeeld écht een mooi stofje heeft of omdat er leuke knoopjes op staan. Toen ik het vertelde aan mijn moeder, was haar reactie: 'ja, leuk he, dat deden we vroeger voortdurend'. Toch gek hoe ver we soms verwijderd staan van ons gezond verstand. Natuurlijk! Niet alles moet van nieuwe stof zijn, of van nul gestart. Meer nog: het is super gemakkelijk en het resultaat mag er zijn. Zo kan je heel veel 'moeilijke' elementen gewoon hergebruiken, en hoef je ze zelf niet te maken. 

Een voorbeeld. Ik maakte deze twee jurkjes van één van mijn favoriete patroontjes uit dit boek:

Zijn ze niet schattig? 

Het knopenpad bij beide jurkjes zijn die van het oorspronkelijke hemdje, ik moest ze enkel bovenaan en onderaan omzomen of afwerken met biaislint. Ook eventuele nepen of lendenbanden heb ik gewoon 'gerecycleerd'. 

Wat ik wel nog deed, zijn ruches aanzetten. Dit wil zoveel zeggen als 'gerimpelde mouwen'. Ik deed het door handmatig kleine plooitjes te leggen in het mouwstuk, en het daarna gewoon aan te zetten. Onlangs ontdekte ik ook de rimpelfunctie op mijn overlock, dat kan dus ook! Maar eigenlijk -en dat is het extra leuke deel- moet niets. Je kan het ook afwerken zonder mouwtjes, of er een ander soort mouwen aanzetten.

Zoals je kan zien voegde ik bij de rode versie iets extra toe: een zak. Die haalde ik met een tornmesje van het hemd, waarna ik het rondom wat verkleinde, en op mijn kleedje naaide. 

En zo is naaien echt creatief zijn: je goesting doen, iets creëren zoals jij het zou doen, niet iemand anders. 

Ga je graag zelf aan de slag? Pak je lintmeter en maak zelf patroontjes. Of maak het je gemakkelijk en bestel het boek via deze link. 

Groetjes,

Fien